اقتصاد و دارایی دیجیتال

شناخت و معرفی اقتصاد، ماهیت آن و دارای دیجیتال به ما کمک می‌کند علاوه بر حفظ سرمایه ی خود، افزایش دارایی‌های خود را در مدت زمان برنامه ریزی شده تجربه کنیم. جهان امروز با پیشرفت تکنولوژی و خلق فرصت‌های جدید به ما کمک می‌کند روش‌های نوین سرمایه گذاری را وارد متن زندگی خود کرده و به کیفیت و امنیت بیشتری در زندگی مالی و اقتصادی خود دست یابیم.

دارایی دیجیتال چیست؟

دارایی دیجیتال به طور کلی هر چیزی است که به صورت دیجیتالی ایجاد و ذخیره می‌شود، قابل شناسایی و کشف و دارای ارزش است. دارایی‌های دیجیتال با ادغام پیشرفت‌های فناوری در زندگی شخصی و حرفه ای ما محبوب تر و ارزشمندتر شده اند.

داده ها، تصاویر، ویدیوها، محتوای نوشته شده و موارد دیگر مدت هاست که دارایی های دیجیتال با حقوق مالکیت محسوب می شوند.
بیشتر اقلام دیجیتالی، مانند برند یک شرکت، می توانند ارزش پولی یا نامشهود داشته باشند.

دارایی‌های دیجیتالی در گذشته، مانند داده‌ها یا اسناد اسکن شده متعلق به سازمان‌ها بوده و برای درک ارزش مورد استفاده قرار می‌گرفتند. با این حال، زمانی که بلاک چین و ارز دیجیتال در سال ۲۰۰۹ معرفی شدند، دارایی های دیجیتال دوباره تعریف شدند.

درک دارایی دیجیتال

دارایی های دیجیتال به چیزی بیش از کلمات، تصاویر، فیلم ها، صداها و اسنادی که ما با این اصطلاح مرتبط می کنیم تبدیل شده اند. هنگامی که بیت کوین در سال ۲۰۰۹ معرفی شد، بلاک چین را به همراه داشت – یک دفتر کل عمومی توزیع شده که توسط یک مکانیسم اجماع ایمن می شود. این مفهوم جدید نبود زیرا داده ها خود به یک دارایی دیجیتال ارزشمند تبدیل شده بودند که به اقدامات امنیتی، مدیریت و ذخیره سازی نیاز داشت. با این حال، برای اکثر افرادی که خارج از علم داده، مدیریت داده، تجزیه و تحلیل داده کار می کردند، تازگی داشت.

برای اینکه یک دارایی دیجیتال به عنوان یک دارایی در نظر گرفته شود، ابتدا باید پتانسیل ایجاد ارزش را داشته باشد تا بتوان از آن به نحوی استفاده کرد که برای مالک ارزش ایجاد کند. پس از آن، دارایی دیجیتال باید بتواند مالکیت خود را از طریق خرید، هدیه، یا سایر ابزارهای اعطای حقوق به شخص دیگری، همراه با ارزشی که مورد می تواند به همراه داشته باشد، منتقل کند.

انواع دارایی دیجیتال

انواع مختلفی از دارایی های دیجیتال وجود دارد. در اینجا لیستی از بسیاری از موارد آشنا آورده شده است:

• عکس ها
• اسناد
• ویدیوها
• کتاب ها
• صدا/موسیقی
• انیمیشن ها
• تصاویر
• نسخه های خطی
• ایمیل ها و حساب های ایمیل
• لوگوها
• فراداده
• محتوا
• حساب های رسانه های اجتماعی
• حساب های بازی

دارایی های دیجیتال جدیدتر بر پایه بلاک چین یا فناوری های مشابه هستند شامل موارد زیر هستند:

• توکن های غیر قابل تعویض یا NFT
• ارز دیجیتال
• دارایی های رمزنگاری شده
• دارایی های توکن شده
• توکن های امنیتی

رمز ارز چیست؟

کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا مجازی است که توسط رمزنگاری ایمن شده است که تقلبی یا دوبرابر کردن آن را تقریبا غیرممکن می‌کند. بیشتر ارزهای دیجیتال در شبکه‌های غیرمتمرکز با استفاده از فناوری بلاک چین وجود دارند.

یکی از ویژگی‌های مشخص ارزهای دیجیتال این است که معمولاً توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری از دخالت یا دستکاری دولت مصون می‌مانند.

آشنایی با ارزهای دیجیتال

رمزارزها، ارزهای دیجیتال یا مجازی هستند که زیربنای سیستم های رمزنگاری دارند. آنها امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه های شخص ثالث فراهم می کنند. “Crypto” به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند
مرکز جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است. همانطور که از نام آن مشخص است، یک بلاک چین اساسا مجموعه ای از بلوک های اطلاعاتی متصل در یک دفتر کل آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه ای از تراکنش هاست که به طور مستقل توسط هر اعتبارسنجی در یک شبکه تایید شده است.

آیا ارز دیجیتال یک سرمایه گذاری مطمئن است؟

ارزهای رمزپایه به دلیل زیان زیاد سرمایه گذاران از کلاهبرداری، هک، باگ و نوسانات، شهرت زیادی به عنوان سرمایه گذاری های ناپایدار به خود جلب کرده اند. اگرچه رمزنگاری اساسی و بلاک چین به طور کلی ایمن هستند، پیچیدگی فنی استفاده و ذخیره دارایی‌های رمزنگاری می‌تواند خطر قابل توجهی برای کاربران جدید باشد.

علاوه بر ریسک‌های بازار مرتبط با دارایی‌های سفته‌بازی، سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال باید از خطرات زیر نیز آگاه باشند:

ریسک کاربر: بر خلاف امور مالی سنتی، هیچ راهی برای لغو یا لغو تراکنش ارز دیجیتال پس از ارسال آن وجود ندارد. بر اساس برخی برآوردها، در حال حاضر حدود یک پنجم تمام بیت کوین ها به دلیل گم شدن رمزهای عبور یا آدرس های ارسال نادرست غیرقابل دسترسی هستند.

خطرات نظارتی: وضعیت نظارتی برخی از ارزهای دیجیتال هنوز در بسیاری از زمینه ها نامشخص است و برخی از دولت ها به دنبال تنظیم آنها به عنوان اوراق بهادار، ارز یا هر دو هستند. یک سرکوب ناگهانی نظارتی می تواند فروش ارزهای دیجیتال را چالش برانگیز کند یا باعث افت قیمت در بازار شود.

خطرات طرف مقابل: بسیاری از سرمایه گذاران برای ذخیره ارز دیجیتال خود به صرافی ها یا متولیان دیگر متکی هستند. سرقت یا از دست دادن توسط یکی از این اشخاص ثالث می تواند منجر به از دست دادن کل سرمایه گذاری فرد شود.

خطرات مدیریت: به دلیل فقدان مقررات منسجم، حفاظت های کمی در برابر شیوه های مدیریت فریبنده یا غیراخلاقی وجود دارد. بسیاری از سرمایه گذاران مبالغ هنگفتی را به تیم های مدیریتی که نتوانسته اند محصولی ارائه دهند، از دست داده اند.

ریسک های برنامه نویسی: بسیاری از پلتفرم های سرمایه گذاری و وام دهی از قراردادهای هوشمند خودکار برای کنترل حرکت سپرده های کاربران استفاده می کنند. سرمایه‌گذاری که از یکی از این پلتفرم‌ها استفاده می‌کند، این خطر را متحمل می‌شود که یک اشکال یا سوء استفاده در این برنامه‌ها می‌تواند باعث از دست دادن سرمایه‌گذاری آنها شود.

دستکاری بازار: دستکاری بازار همچنان یک مشکل اساسی در ارزهای دیجیتال است، زیرا افراد، سازمان ها و صرافی های با نفوذ غیراخلاقی عمل می کنند.
علیرغم این خطرات، ارزهای دیجیتال جهش قیمتی قابل توجهی داشته اند و ارزش کل بازار به حدود ۲.۴ تریلیون دلار رسیده است.
علی‌رغم ماهیت سفته‌بازی این دارایی، برخی با پذیرش ریسک سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال در مراحل اولیه، ثروت قابل توجهی ایجاد کرده‌اند.

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال با هدف ایجاد تحول در زیرساخت های مالی معرفی شدند. با این حال، مانند هر انقلابی، تناقض هایی نیز وجود دارد. در مرحله کنونی توسعه ارزهای دیجیتال، تفاوت‌های زیادی بین ایده‌آل نظری یک سیستم غیرمتمرکز با ارزهای دیجیتال و اجرای عملی آن وجود دارد.
مزایا:  سهولت انتقال وجه، حذف شخص ثالث، افزایش بازدهی، سادگی حواله ها

معایب: نام مستعار معاملات، مشکلات امنیتی، نوسان قیمت، گران برای کسب و کارهای نوپا